Tóku þátt í vetrarskátun
Fréttin birtist fyrst hjá akureyri.net og er birt með leyfi.
Skíðasamband skáta stendur árlega fyrir dagskrá í „vetrarskátun“ sem endar með 4-5 daga gönguferð á skíðum um páska sem kallast ÍSHÆK. Í ár fóru tíu vaskir skátar í leiðangurinn og var stefnan sett að Gili suður af Fjörðum.
Vetrarskátun er dagskrá fyrir skáta, 14 ára og eldri, þar sem lögð er áhersla á kennslu á gönguskíðum utan brautar og ferðamennsku að vetri. Það eru skátar úr Skátafélaginu Klakki á Akureyri sem halda utan um verkefnið og sjá um skipulagningu undir merkjum Skíðasambands skáta. Dagskráin er í boði fyrir skáta alls staðar að af landinu.
Yfir veturinn eru reglulegar skíðaæfingar þar sem hinar ýmsu listir utanbrautarskíða eru reyndar og þátttakendur æfa sig í að rata. Skátunum gefst einnig kostur á að taka þátt í útilífsnámskeiði yfir helgi þar sem þeir læra það helsta um útivist, svo sem klæðnað, búnað, matarræði, skyndihjálp, skíðabúnað og margt fleira. Þátttakendur gista eina nótt inni, en seinni nóttina í tjaldi. Námskeiðið er að mestu leyti verklegt og fer að stórum hluta fram utandyra.
Þeir skátar sem náð hafa 16 ára aldri, ljúka útilífsnámskeiðinu, tilteknum fjölda skíðaæfinga og standast rötunarpróf eru svo gjaldgengir í lokaþolraunina, ÍSHÆK og bikarmót Skíðasambands skáta.
ÍSHÆK 2025
Það voru tíu vaskir skátar sem lögðu af stað í ÍSHÆK laugardaginn 12. apríl og var stefnan sett að Gili suður af Fjörðum. Gengið var frá bílaplaninu neðan Kaldbaks, upp Grenjárdal og niður Trölladal um 14 km leið uns komið var að ferðaskála að Gili þar sem hópurinn hafði bækistöð í ferðinni. Veður var með ágætum en snjóalög frekar slök sökum hitatíðar dagana á undan. Þótt hópurinn þyrfti að ganga með skíðin á bakinu frá Finnastaðatungum miðaði honum vel en skátarnir voru þó hvíldinni fegnir í lok þessa fyrsta dags þegar komið var á áfangastað.
Á Pálmasunnudegi hafði veðrið versnað nokkuð, skátarnir létu það þó ekki á sig fá og var farið í dagsferð frá Gili og gengið upp fjallshlíðina austan við á, upp Illagil og til baka. Byrjað var að blása og kólna og þar sem spáin fyrir mánudaginn var ekki sem best var ákveðið að taka forskot á bikarmót Skíðasambands skáta, sem til stóð að halda daginn eftir. Það reyndist skynsamlegt því á mánudeginum var slagviðri; bálhvasst og úrkoma. Ferðalangarnir héldu sig því mest innandyra þann dag, en luku þeim keppnisgreinum sem eftir voru af bikarmótinu í kringum skálann.
Bikarmótið
Hefð er fyrir því að halda bikarmót Skíðasambands skáta í ferðinni. Keppt er í ýmsum þolraunum s.s. spjótkasti, skíðasvigi, spretthlaupi o.fl. Þá tíðkast, segja skátar í léttum dúr, að múta megi – eða hreinlegi eigi að múta – dómurum til að auka vegferð keppanda að hinum mikla heiðri sem felst í því að fá nafn sitt á forláta farandbikar sem sigurvegarinn hlýtur í verðlaun! Að keppni lokinni var það Anton Dagur Björgvinsson sem bar sigur úr bítum og hefur þannig ritað nafn sitt rækilega í sögu ÍSHÆK.
Á þriðjudeginum var pakkað saman og skíðuðu skátarnir sem leið lá ríflega 16 km suður um Leirdalsheiði uns komið var til byggða. Súlur – Björgunarsveitin á Akureyri – sá um að ferja skátana í sund þar sem ferðarykið var skolað af mannskapnum og tröllasögur úr ferðinni sagðar í pottinum.
Sækjum fram - skátar í hverri höfn
Skátaþing var haldið helgina 4.-6. apríl í Víðistaðaskóla í Hafnarfirði. Yfirskrift þingsins var "sækjum fram - skátar í hverri höfn" og vísar það til hringferðar sem verið er að leggja í með það að markmiði að fjölga skátafélögum og veita fleiri börnum og ungmennum tækifæri á því að stunda skátastarf. Skátaþing var einkar vel sótt og voru þátttakendur um 150 talsins. Kjörbréf voru 58 og voru 50% atkvæða í höndum ungmenna á aldrinum 13-25 ára.
Harpa Ósk Valgeirsdóttir, skátahöfðingi, setti þingið og ávarpaði þingheim. Í ávarpinu kom hún inná hvað skátastarf hefur þróast og dafnað undanfarin tæp 120 ár og á enn jafn vel við í dag og þá. Enn er skátastarfið að skila sínu til samfélagsins, stuðla að frið, efla ungt fólk til ábyrgðar og halda tengslum við upprunan og náttúruna. Þá talaði hún einnig um hvernig síðustu ár hafa farið í að styrkja innviði skátastarfs, hvatakerfið, uppbyggingu viðburða og fleira og þess vegna er skátahreyfingin tilbúin að sækja fram og efla skátastarf í landinu.
Heiðursmerki voru veitt fyrir ýmis vel unnin störf og voru það eftirfarandi sem hlutu heiðursmerki:
Þjónustumerki BÍS úr gulli:
Alex Már Gunnarsson, Vífill, fararstjórn Roverway
Halldóra Hinriksdóttir, Landnemar, fararstjórn Roverway
Valdís Huld Jónsdóttir, Vífill, fararstjórn Roverway
Þóra Lóa Pálsdóttir, Hraunbúar, fararstjórn Roverway
Þórshamarinn úr bronsi:
Bjarni Freyr Þórðarson, Hraunbúar, fyrir framlag sitt til skátastarfs í Hafnarfirði
Haukur Friðriksson, Ægisbúar, fráfarandi félagsforingi Ægisbúa
Skátakveðjan úr bronsi:
Claus Hermann, Hraunbúar, fyrir framlag sitt til skátastarfs í Hafnarfirði
Kristjana Þórdís Ásgeirsdóttir, Hraunbúar, fyrir framlag sitt til skátastarfs í Hafnarfirði
Þórey Valgeirsdóttir, Hraunbúar, fyrir framlag sitt til skátastarfs í Hafnarfirði
Skátakveðjan úr gulli:
Guðni Gíslason, Hraunbúar, fyrir framlag sitt til skátastarfs í Hafnarfirði
Bronskrossinn:
Anna Kristjana Öfjörð Helgadóttir, Klakkur.
Fyrir rétt viðbrögð við slysi á dróttskátamóti í Viðey þar sem skáti ökklabrotnaði. Anna tók stjórn á aðstæðum, hlúði að skátanum og veitti aðstoð við andlega skyndihjálp, lét útbúa börur og stýrði því að skátanum var komið ferjuna til að fá aðstoð við hæfi á Landspítalanum.
Matthildur Guðrún Hlín Leósdóttir, 8 ára, Heiðabúar.
Fyrir að sýna hárrétt viðbrögð þegar það rofnaði kransæð hjá móður hennar og þær tvær einar heima. Hún lét móður sína hringja í 112 og beið róleg með henni þar til sjúkraflutningamenn komu og fylgdi henni alla leið á hjartagáttina sem stuðningur.
Silfurkrossinn:
Jón Andri Helgason, Árbúar.
Fyrir hetjulega björgun á Crean þar sem írskir skátar misstu fótana í straumharðri á sem þeir reyndu að þvera. Jón Andri Stakk sér á eftir þeim og kom þeim að lokum í land, blautum en afar þakklátum fyrir lífgjöfina.
Almenn þingstörf fóru fram fyrri hluta laugardags og var þar kosið um lagabreytingatillögur og rætt um ýmis mál. Að þingstörfum loknum voru haldnar vinnusmiðjur þar sem starfsráð kynnti færnimerki, R.s. Snúðar kynntu færnifant sem er nýtt færnimerkjaspil og alþjóðaráð fræddi fólk um hvað þau geta gert á eigin vegum í alþjóðastarfi. Einnig voru Úlfljótsvatn, Hraunbyrgi og Hamrar með umræðusmiðju um skátamiðstöðvar á Íslandi og tækifærin sem þar liggja. Vinnuhópur Hringferðarinnar var með tvær smiðjur, annars vegar um fjölgun sjálfboðaliða og hinsvegar um fjölgun skátafélaga. Þá var einnig smiðja um skátasambönd.
Hátíðarkvöldverður var haldin á laugardagskvöldinu þar sem Jakob Burgel veislustýrði með miklum glæsibrag og Elfa Dögg reytti af sér brandarana.
Sunnudagurinn var tileinkaður stefnumótun þar sem um 80 skátar mættu og fóru yfir það sem vel var gert í stefnunni sem klárast í ár en jafnframt var horft fram á við og hvaða markmið skátahreyfingin vill sjá í stefnu 2026 - 2030. Stærstur hluti þeirra sem komu að þessari undirbúningsvinnu nýrrar stefnu voru ungmenni og erum við stolt af því að rödd þeirra muni sjást og heyrast í næstu stefnu. Smiðjan um stefnuna var þó einungis upphafið að vinnu við gerð nýrrar stefnu og kemur hún til með að lýta dagsins ljós í upphafi árs 2026.
Skátaþing var sett í gærkvöldi
Skátaþing var sett í gærkvöldi með hátíðlegri setningarathöfn sem var einkar vel sótt en yfir 160 manns sóttu setninguna. Skátaþing fer fram í Víðistaðaskóla í Hafnarfirði og eru gestgjafar þingsins skátafélagið Hraunbúar. Harpa Ósk Valgeirsdóttir, skátahöfðingi, setti þingið og ávarpaði þingheim.
Ávörp fluttu Ólafur Proppé landsgildismeistari, Bjarni Freyr Þórðarson félagsforingi Hraunbúa og Ágúst Þorsteinsson fyrrverandi skátahöfðingi.
Veitt voru heiðursmerki og hetjudáðarmerki, en sjaldgæft er að hetjudáðamerki séu afhent.
Hetjudáðarmerki hlutu:
Anna Kristjana Helgadóttir, skátafélaginu Klakki, fyrir rétt viðbrögð þegar dróttskáti ökklabrotnaði í Viðey.
Jón Andri Helgason, skátafélaginu Árbúum, fyrir lífsbjörg þegar Crean farar misstu fæturnar í straumharðri á fyrr á árinu.
Matthildur Guðrún Hlín Leósdóttir, 8 ára, skátafélaginu Heiðabúum, fyrir rétt viðbrögð þegar hún og móðir hennar voru tvær heima og kransæð rofnaði hjá móður hennar. Matthildur lét móður sína hringja í 112 og hlúði að móður sinni þar til sjúkrabíll kom.
Nokkur skemmtileg verkefni voru kynnt þingheim en það voru kynningar á samstarfi skátamiðstöðva á Íslandi, Landsmóti skáta 2026, hringferð sem verið er að leggja í en markmið hennar er að fjölga skátum og skátafélögum í landinu. Að lokum var kynnt hughrifaherferð og sýnt var frá fyrsta tökudegi hennar.
Skemmtilegt er að segja frá því að 50% atkvæða þingsins eru í höndum ungmenna á aldrinum 13-25 ára.
Þingstörf halda áfram í dag 5. apríl en þinginu lýkur á morgun.
16 rekkaskátar sæmdir forsetamerkinu
Skemmtileg og óhefðbundin fyrsta athöfn nýs forseta
16 ungir skátar hlutu forsetamerkið laugardaginn síðastliðinn , 29. mars, við skemmtilega og einlæga athöfn í Bessastaðastofu . Er þetta í fyrsta sinn sem Halla Tómasdóttir, forseti Íslands, afhendir forsetamerkið en hún er verndari skátahreyfingarinnar á Íslandi. Því afhenti Harpa Ósk Valgeirsdóttir, skátahöfðingi, Höllu gullmerki Bandalags íslenskra skáta en í þakkarorðum Hörpu sagði hún það mikinn heiður fyrir skáta að Halla hafi fallist á það að vera verndari skátahreyfingarinnar og þannig viðhalda þeirri hefð sem afhending forsetamerkisins hefur verið í skátastarfinu. Í athöfninni fluttu tvö úr hópi forsetamerkishafa, Alma Sól Pétursdóttir og Viktor Nói Bergs stutta hugvekju þar sem þau stikluðu á stóru gegnum vegferð sína að forsetamerkinu. Hugvekjuna má finna hér að neðan.
Forsetamerkið er veitt rekkaskátum, 16-18 ára, sem hafa valið að vinna að merkinu samhliða starfi sínu. Í forsetamerkinu sameinast gildi skátahreyfingunnar um persónulegar framfarir einstaklingsins og þess að gera sitt besta samfélaginu til heilla. Vegferðin að forsetamerkinu er 2-3 ára verkefni sem hvetur skátanna til persónulegs vaxtar í gegnum 20 fjölbreytt verkefni.
Auk þess þurfa skátarnir að sækja 5 daga alþjóðlegt skátamót, ferðast 40 kílómetra á eigin afli, sækja helgarnámskeið í leiðtogaþjálfun og 12 klukkustunda skyndihjálparnámskeið. Að lokum velja skátarnir sér 2 langtímaverkefni sem krefst virkrar þátttöku þeirra yfir 3-12 mánaða tímabil, dæmi um þetta er að vera foringi yngri skáta, taka þátt í skipulagi stórs skátamóts, sitja í stjórn félags, ráði eða vinnuhóp, að taka að sér viðhald skátaheimilis eða skátaskála og margt fleira sem forsetismerkishafar hafa látið sér detta í hug. Hér má lesa nánar um forsetamerkið.
Hugvekja nýrra forsetamerkishafa
Alma Sól Pétursdóttir og Viktor Nói Bergs
Alma: Frú forseti, ágætu skátar og kæru aðstandendur.
Í dag rennur upp skemmtilegur og merkilegur dagur í skátalífi okkar þar sem við erum hér til að taka við viðurkenningu fyrir að hafa stundað þróttmikið skátastarf og leyst samvisku- samlegan lista af verkefnum. Venjulega er þessi athöfn haldin í Bessastaðakirkju en í dag fáum við að standa hérna í stofu forsetans. Sumir munu reyna telja ykkur trú um að þetta sé bara neyðarráðstöfun, en ég er viss um að forestanum þyki bara svo vænt um okkur að hún vilji hafa okkur í stofunni sinni.
Verkefni forsetaembættisins eru fjölbreytt og margvísleg, en ég held að við getum öll verið sammála um að það mikilvægasta sé að vera verndari Skátahreyfingarinnar.
Litla bláa bókin sem hefur fylgt okkur í vasanum alla þessa ferð, eins og bakpoki fyrir hugmyndir og minningar, er eflaust fremur krumpuð og sjúskuð eftir fjögurra ára ferð. Nema náttúrulega hjá þeim sem skrifuðu allt í bókina daginn fyrir skil. Þær bækur eru með mjög sléttar og fínar blaðsíður. Það verður gaman að geta flett í gegnum bókina og að geta munað eftir öllum spennandi (og skrítnu) hlutunum sem maður hefur gert í nafni skátanna.
Viktor: Þetta er tíminn þar sem við fáum að prófa sjálf. Leggja í ferðalög eins okkar liðs sem við skipuleggjum kannski með öðrum jafnöldrum. Það sem er pínu frábrugðið mínu ferli frá öðrum er að ég vann stóran part af mínu úti í Danmörku. Ferðalagið sem ég lærði mest af var þegar við héldum út í skóg og ætluðum að kveikja saklausan eld sem endaði heldur betur ekki svoleiðis. Eldurinn hætti bara ekki að stækka og hann var orðin það stór að ég hringdi í Halldór, gamla skátaforingjann minn, í algjöru paniki að spurja hvað í andskotanum ég ætti að gera næst.
Alma: Ef þú hefðir sagt mér fyrir fjórum árum að ég myndi fara í fimm daga ferð sem væri plönuð aftan á kexpakka daginn eftir að við skipulögðum hana, eða hjólað 50 kílometra hefði ég líklega- dáið úr hjartaáfalli. Skipulagða litla ég hefði aldrei trúað því að ég gæti gert nokkuð án fyrirvara.
Viktor: Það er í þessum ferðalögunum sem maður skipuleggur sjálfur og sérstaklega þegar eitthvað fer úrskeiðis sem maður lærir mest, hvernig fór ferðin og hvað hefði mátt fara betur, við lærum að axla ábyrgð og standa á eigin fótum. En þessi ferð er auðvitað æfing í því að stíga út fyrir þægindaramman.
Alma: Fyrir mörg okkar er Skátahreyfingin griðastaður í hversdeginum. Vettvangur vináttu, þar sem við vinnum saman að því að efla okkur sem einstaklingar með því að gera okkar besta, samfélaginu til heilla.
Viktor: Hinsvegar væri ekkert af þessu hægt ef við værum ekki með þennan frábæra foringja hóp sem alltaf er hægt að leita til og verð ég að fá að þakka Halldóri Valberg fyrir að gefa mér fullt af ógleymanlegum minningum, og auðvitað fyrir að hjálpa mér að sauma merkin á skyrtuna mína í gærkvöldi. Það er nefnilega ótrúleg vinna sem fer í foringja starf og nú þekkjum við það flest sjálf, það er ótrúlega gefandi að fá að kenna litlu skátunum okkar það sem við höfum lært á skáta árunum okkar. Og eins og rannsóknir hafa sýnt fram á eru sjálfboðaliðar að meðaltali hamingjusamari en aðrir.
Alma: Og elsku foreldrar, takk fyrir þolinmæði ykkar gagnvart skrítnum verkefnum og unglingastælum.
Viktor: Þetta ferli hefur verið ótrúlega skemmtilegt og ef ekki skemmtilegasti tími lífs míns, en það er magnað hvað þetta getur gleymst hratt og þess vegna er svo einstakt að eiga þessa bók og getað rifjað upp allt þetta ferli.
Alma: Einhver gæti spurt: Hvernig í ósköpunum gerum við heiminn betri með því að ferðast 40 kílómetra undir eigin afli, eða ganga á jökli en með því að gera slíka hluti lærum við að vinna saman, setja okkur markmið og fylgja þeim eftir. Og auðvitað verður þetta pínulítil keppni. Og eins og allar keppnir sem skipta einhverju máli er þetta keppni við okkur sjálf. Sem við keppum samt í með aðstoð annara. Til þess að gera samfélagið okkar betra þurfum við að byrja á því að vinna í okkur sjálfum. Svo að við getum tekist á við áskoranir saman, og vinna til góðs.
Viktor: Að segja fólki að þú sért skáti getur verið erfitt. Fólk hefur mjög skýra steríótýpu teiknaða í hausnum sem eiga líklega uppruna sinn úr amerískum bíómyndum. Ofurskátinn sem bindir hnúta, tálgar spítur og hjálpar gömlum konum yfir götur. Þetta er ekki endilega staðalímynd sem að margir skátar tengja við í dag, en er jú að vissu leyti hluti af því sem að við gerum í skátastarfi, nema við gerum oft svo miklu meira. Í skátastarfi kynnist maður frábæru fólki og eignast vini til eilífðar. Vináttan er ástæðan fyrir því að við höldum áfram að mæta á fundi og bíðum spennt vikum saman eftir næsta viðburði. Ég er handviss um að flestum þætti mjög gaman í skátunum eða allavega eftir að þú fattar þennan aula húmor. Það sem ég elska við skátana er að ég fæ að vera ég sjálfur, það er enginn hér til þess að dæma einn né neinn og allir eru bara eins og þeir eru.
Í skátunum hef ég þroskast mikið en á sama tíma fengið að leika mér eins og barn. Það er svo mikilvægt að hætta aldrei að leika sér því fyrst þá nær aldurinn þér og þú verður gamall lúinn og fúll. Höldum áfram að leika okkur, höldum áfram að vera vinir. Því saman getum við gert heiminn að betri stað.
Forsetamerkishafar úr 6 félögum
Eftirfarandi rekkaskátar úr 6 skátafélögum hlutu forsetamerkið á Bessastöðum 29. mars 2025 og bættust í hóp 1462 forsetamerkishafa frá upphafi.
Úr Árbúum:
Jón Björn Richardsson Yeo
Úr Garðbúum:
Brynjar Ingi Ágústsson
Daníel Eiríksson
Tinna María Antonsdóttir
Úr Hraunbúum:
Brynhildur Þorbjörg Þórhallsdóttir
Guðni Hannesson
Gunnsteinn Hjalti Jónsson
Kjartan Ingólfsson
Sara Elísabet Jónsdóttir
Úr Vífli:
Arnar Freyr Hallgrímsson
Jóhann Thomasson Viderö
Úr Svönum:
Birta Dís Gunnarsdóttir
Viktor Nói Bergs
Úr Ægisbúum:
Alma Sól Pétursdóttir
Hildur Þórey Sigurbjörnsdóttir
Höfni Gylfason ( Rs. Snúði)
Sjóræningjar í Vesturbæ
Þrátt fyrir rok og rigningu var Drekaskátadagurinn 2025 haldinn hátíðlegur í Vesturbænum laugardaginn 2. mars. Skátafélagið Ægisbúar skipulagði viðburðinn, sem er ætlaður drekaskátum á aldrinum 7 til 9 ára. Um 124 skátar frá 10 mismunandi skátafélögum tóku þátt í deginum, sem var með sjóræningjaþema.
Dagurinn hófst með risahókípóki þar sem krakkarnir vöktu Vesturbæinn með gleði og fjöri. Eftir það tóku skátarnir þátt í hópleikjum og ratleik um Vesturbæinn. Í ratleiknum áttu skátarnir að leysa ýmsar þrautir, þar á meðal að taka myndir af þremur leiðum með nafninu Anna í Hólavallakirkjugarði.
Þrátt fyrir óhagstætt veður stóðu krakkarnir sig mjög vel og héldu í góða skapið eins og sannir sjóræningjar. Í hádeginu voru borðaðar pylsur, sem var án efa hápunktur dagsins fyrir marga. Eftir ratleikin fengu drekarnir kex og kakó í von um að fá smá hita í kroppinn.
Ægisbúar þakka fyrir frábæran dag og góða mætingu.
Vetaráskorun Crean 2025 – Ógleymanlegt ævintýri á Íslandi
Eftir 7 mánaða ferli og 4 undirbúningsferðir hófst lokaleiðangur Vetaráskorunnar Crean. Dagana 14–21. febrúar 2025 fór fram Crean Challenge Expedition á Íslandi, þar sem 32 írskir og 15 íslenskir skátar tóku þátt í krefjandi og spennandi leiðangri. Viðburðurinn hófst Úlfljótsvatni, þar sem hópurinn safnaðist saman til að hefja þetta einstaka viku ferðalag.
Þolpróf í íslenskri náttúru
Þrátt fyrir lítið magn snjós skapaði náttúran töfrandi umgjörð fyrir ævintýrið, með norðurljósum sem lýstu upp himininn. Skátarnir stóðu frammi fyrir breytilegum aðstæðum, þar á meðal kulda sem fór niður í -6°C, blautum stígum og ófyrirsjáanlegu veðri. Þau sýndu gott úthald og seiglu, sérstaklega á sjötta degi þegar þau gengu 15 km leið í drullu og krefjandi landslagi.
Samvinna og menningarsamskipti
Meðan á ferðinni stóð lærðu þátttakendur fjölbreytta færni, allt frá leiðsögn í náttúrunni til teymisvinnu við krefjandi aðstæður. Menningarsamskipti milli íslenskra og írskra skáta sköpuðu einstaka stemningu, þar sem nýjar vináttur mynduðust og ómetanleg reynsla safnaðist í minningabankann.
Lokaathöfn í Reykjavík
Leiðangrinum lauk 22. febrúar með viðurkenningaafhendingu í Reykjavík, þar sem skátarnir voru verðlaunaðir fyrir framúrskarandi frammistöðu og þrautseigju. Sérstakar þakkir voru veittar Hörpu Ósk Valgeirsdóttur, skátahöfðingja, og Eoin Callanan skátahöfðingja Írlands fyrir þeirra framlag og stuðning við viðburðinn.
Crean Challenge heldur áfram
Eftir 7 mánaða ferli, 12 nætur og 110 gengna kílómetra hafa 15 íslenskir skátar öðlast einstaka reynslu í farteskinu sínu, innblásnir af áskoruninni sem þeir tóku þátt í. Crean Challenge Expedition 2025 var ekki aðeins þrekraun heldur einnig vettvangur fyrir vináttu, lærdóm og ógleymanlegar stundir í íslenskri náttúru. Við hlökkum til að fylgjast með næstu ævintýrum sem skátarnir taka sér fyrir hendur!
Takk fyrir þátttökuna – sjáumst í næsta ævintýri!
Skátahreyfingin á fund forseta Íslands
Þau Harpa Ósk Valgeirsdóttir, skátahöfðingi og Ragnar Þór Þrastarson, framkvæmdarstjóri BÍS fóru á fund forseta Íslands, Höllu Tómasdóttur, í liðinni viku. Rætt var um náið samband forsetaembættisins og skátahreyfingarinnar allt frá lýðveldisstofnun og um framhald á því samstarfi í embættistíð núverandi forseta.
Forseti Íslands hefur verið verndari skátahreyfingarinnar frá 50 ára afmæli skátastarfs á Íslandi árið 1961 og engin breyting er þar á en Halla Tómasdóttir, forseti er verndari skátahreyfingarinnar. Samstarfið hefur meðal annars átt sinn fasta sess með afhendingu forsetamerkisins á Bessastöðum á ári hverju, en þar afhendir forseti heiðursmerki til 18-19 ára ungmenna sem hafa til þriggja ára sett sér markmið um að efla sig sjálf en á sama tíma efla samfélagið með sjálfboðalistastarfi.
Fram kom á fundinum að skátahreyfingin hefur á síðustu árum náð að byggja upp þátttöku ungmenna innan sinna raða í þátttöku lýðræðislegra ákvarðanna og sett i lög að í öllum ákvörðunareiningum séu fulltrúar ungmenna. Á síðasta aðalfundi hreyfingarinnar, Skátaþingi vorsins 2024, voru yfir 70% þátttakenda undir 30 ára aldri og voru 65% atkvæða í höndum skáta á aldrinum 13-25 ára. Á fundinum var rætt um möguleika á samstarfi fleiri æskulýðssamtaka um að koma á verkefnum á landsvísu þar sem ungmenni fái stuðning og fræðslu til áhrifa á samfélagið. (Texti unnin uppúr texta forsetaembættisins).
Yngsta Ungmennaráðið til þessa
Helgina 7-9. febrúar var Ungmennaþing 2025 haldið. Upprunalega átti það að vera í Stykkishólmi en vegna veðurs var það fært í Skátaheimili Vogabúa. Þingið sjálft fór hins vegar fram í Skátamiðstöðinni.
Á föstudaginn mættum við um kl. 20:00 í Skátafélag Vogabúa. Við komum okkur fyrir, settum mótið og fórum svo stuttu eftir að sofa.
Á laugardeginum var vaknað um kl. 09:00 og farið í morgunmat, síðan var lagt af stað í strætó upp í Skátamiðstöðina þar sem þingið var haldið. Á þinginu var farið yfir áskoranir og lagabreytingatillögur t.d. Skátafrakka, fleiri útilegur fyrir Rekka- og Róverskáta og að hækka lágmarks aldur Ungmennaráðs. Einnig var kosið í Ungmennaráð og Áheyrnarfulltrúa Ungmenna. Í hádegismat voru tortillur. Þingið stóð í sjö tíma.
Þegar komið var aftur í Vogabúa heimilið voru hamborgarar í kvöldmat. Horft var á söngvakeppnina, spilaður foosball og voru allir mjög pepp. Síðan var farið í karaoke keppni.
Ræs var á svipuðum tíma á sunnudeginum og svo beint í frágang. Það var haldið uppboð til þess að losna við allan mat sem eftir var. Af því loknu var mótinu slitið og þau sem vildu fóru í sund!
Eins og á hverju ári var kosið í nýtt Ungmennaráð. Núna eru komnir þrír nýir meðlimir:
Emil Kjartan Valdimarsson - Ægisbúi,
Ragnar Eldur Jörundsson - Ægisbúi og
Ragnheiður Óskarsdóttir - Kópur.
Meðlimir sem sitja áfram eru:
Þorkell Grímur Jónsson - Garðbúi og
Hafdís Rún Sveinsdóttir - Fossbúi.
Þetta er yngsta Ungmennaráð sem hefur verið, þar sem 4 meðlimar þess eru Dróttskátar!
Einnig var kosinn Áheyrnarfulltrúa ungmenna. Það var aðeins einn frambjóðandi þar og eftir stuttar og einfaldar kosningar var Einar Tryggvi Petersen - Árbúi kosinn nýji Áheyrnarfulltrúi ungmenna.
Vel lukkuð skátagleði í samstarfi við Rauða krossinn
Laugardaginn 15. febrúar síðastliðinn var haldin fjölmenn og vel lukkuð skátagleði fyrir fjölskyldur á flótta. Verkefnið hlaut styrk úr Æskulýðssjóði og er samstarfsverkefni BÍS, Rauða krossins og Skátafélagsins Landnema. Á svæðinu voru hátt í 80 þátttakendur, sjálfboðaliðar, túlkar og aðrir sem komu að deginum. Dagskráin fór öll fram í og við skátaheimili Landnema en þar var m.a. súrrað, föndrað og grillað brauð. Boðið var upp á hádegisverð en dagskrá lauk með leikjum og skátasöng.
BÍS og Rauði Krossinn þakka kærlega öllum þeim sem stóðu að deginum og þátttakendum fyrir að mæta, taka þátt og skemmta sér með okkur.
Vetrarskátun á Úlfljótsvatni
Vetrarmót Reykjavíkurskáta var haldið í níunda sinn í útivistarparadísinni á Úlfljótsvatni um helgina. Þema mótsins að þessu sinni var heimskautaferðalangar.
Um 150 skátar skemmtu sér konunglega í frábæru veðri. Á föstudagskvöldið var setning þar sem skátarnir bjuggu til kyndla og kveiktu upp í stórum varðeld og kyrjuðu skátalög.
Að því loknu fóru eldri skátarnir að reisa tjaldbúðir til að gista í og á meðan fóru yngri skátarnir í dýrindis skátakakó og kex.
Á laugardeginum var fjölbreytt skátadagskrá þar sem tekist var á við klifurturninn, eldað hikebrauð yfir opnum eldi, byggt snjóhús, grunnur í snjóflóðafræðum var kennd en það sem stóð uppúr hjá skátunum var sleðabrekkan þar sem var rennt sér niður á öllu því sem hendi var næst. Gleðin var á hverju andliti þegar þau renndu sér niður brekkuna í frábærum vetraraðstæðum.
Fálkaskátar komu í dagsferð á laugardeginum en vegna slæmrar færðar á leiðinni austur var farið góða skoðunarferð um suðurlandið í gegnum Laugarvatn á leiðinni á Úlfljótsvatn en Fálkaskátarnir voru hamingjusamir þegar loksins var komið á Úlfljótsvatn og tóku þátt í póstaleiknum og í lok dagsferðar var kvöldvaka með skátakakó, snúðum og gómsætum kökum.
Boðið var upp á glæsilegan kvöldverð að hætti Arthurs gjaldkera SSR og eftir hann tók við næturleikur þar sem skátarnir þurftu að fanga góðar mörgæsir og forðast vondar mörgæsir til þess að fá hráefni til þess að búa til risa skilti til þess að senda neyðarboð til þess að komast aftur heim frá suðurskautinu.
Á sunnudaginn var frágangur á staðnum og stórleikur þar sem skátarnir tókust á í „capture the flag“ en sleðabrekkan var áfram afar vinsæl. Mótinu var síðan slitið með Bræðralagssöng og félögin fengu þátttökuviðurkenningar sem voru glæsilegir skildir í tilefni 10 ára afmælis vetrarmóts. Við brottför fengu skátarnir svo afhent mótsmerki fyrir vel unnin skátastörf um helgina.
Markmið með Vetrarmóti Reykjavíkurskáta er fyrst og fremst að kenna ungum skátum að takast á við fjölbreyttar áskoranir að vetrarlagi og að efla samstarf milli skátafélaganna í Reykjavík. Sjálfboðaliðar úr skátafélögunum sjá um undirbúning og framkvæmd mótsins og eiga þau hrós skilið fyrir frábært vetrarmót og spennandi dagskrá.
